In het Belgische Sint-Denijs-Westrem staat sinds kort een exclusief appartementencomplex: Residentie Silvae. Deze nieuwbouw omvat 24 exclusieve appartementen verdeeld over drie gebouwen. Hieronder bevindt zich een grote, verbindende parkeergarage die tegelijkertijd de entree naar de gebouwen vormt. Het complex is grotendeels uitgevoerd in schoonbeton.
Om grote aandacht te besteden aan de uitvoering, is veel gebruikgemaakt van schoonbeton. Uitzondering hierop vormen de lange garagewanden en de wanden van de betonnen trappenkern. Hier paste aannemer Elbeko NOEplast structuurmatten toe, die na het storten van het beton een houtnerfstructuur aan het beton meegeven. Opmerkelijke details zijn de gladde, verhoogde en geïntegreerde nummering van de verdiepingen en de betonnen naamsaanduiding die voor het gebouw staat.
De gebruikte structuurmatten worden toegepast om esthetische voordelen van hout te combineren met de constructieve voordelen van beton. Bij de productie van de matten wordt veelal gebruikgemaakt van natuurlijke basismaterialen, waardoor het eindresultaat zeer natuurgetrouw is. Ze kunnen worden verlijmd of in de bekisting worden vastgezet met spijkers of schroeven, waarna het beton erop of ertegen wordt gestort. Na het uitharden en afnemen van de mal of bekisting blijft het reliëf van de mat als afdruk zichtbaar, waarna de mat met licht schoonmaken weer geschikt is voor een nieuwe inzet. De matten lenen zich voor zowel in het werk gestorte betonconstructies als de vervaardiging van prefab elementen.
Door middel van de CNC-techniek verzorgt NOE-Betonvormgeving ook modellen die computergestuurd worden gefreesd. Dit kan op basis van een relatief eenvoudig te bewerken digitaal lijnbestand, maar ook via het 3D inscannen en frezen van ruimtelijke vormen. Beide technieken werden voor de structuurmatten voor Residentie Silvae gecombineerd. De structuurmatten hebben type 562000 Ulm. Enkele hiervan werden geleverd met nummers en tekst die uit de matten waren gefreesd. Om de cijfers en tekst goed uit te laten komen, was een bepaalde hoogte gewenst. Aangezien dit meer was dan de standaarddikte van de matten, is een aantal in ‘verdikte’ uitvoering geleverd.
De matten zijn in de betonbekisting verlijmd waarna de wanden in het werk werden gestort. Opmerkelijk detail is daarbij de verwerking: door de bosrijke omgeving moest het beton over een afstand tot 140 m worden verpompt. Hiertoe werd gewerkt met een buizenstelsel waarmee het beton van onderaan in de kist werd gepompt. De keuze viel hierdoor op zelfverdichtend beton, met als voordeel voor al het schoonbeton de veel kleinere kans op luchtinsluiting.
Reacties