Het idee de liggers van het viaduct in Groningen toe te passen in het viaduct Hoog Burel is ontstaan naar aanleiding van het Strategic Business Innovation Research (SBIR) Circulaire viaducten van Rijkswaterstaat. Dit programma werd in 2020 gelanceerd door Rijkswaterstaat om de markt uit te dagen om circulaire oplossingen voor viaducten te ontwikkelen en valideren. Uit de in totaal 32 inschrijvingen zijn eerst de 10 meest veelbelovende voorstellen gekozen. Daaruit zijn weer 3 consortia geselecteerd om door te gaan naar de prototypefase. Een daarvan was het consortium Combinatie Liggers 2.0, bestaande uit Royal HaskoningDHV, Vlasman, Dura Vermeer en Haitsma Beton.

Het donorviaduct in het SBIR-project was kunstwerk KW21 Europaplein uit 1985. Als onderdeel van de grootschalige ombouw van de zuidelijke ringweg in Groningen, bekend als ‘Aanpak Ring Zuid’ heeft sloopbedrijf Vlasman, onderdeel van het SBIR-consortium, opdracht gekregen dit viaduct te slopen (foto 1). In plaats van het hele viaduct te slopen en tot puin te vermalen, is gekozen 26 voorgespannen prefab omgekeerde T-liggers uit de hoofdoverspanningen te hergebruiken.16 daarvan worden gebruikt voor het viaduct Hoog Burel in de A1, uitgevoerd door Dura Vermeer. Naast het gebruik van de bestaande liggers worden ook nieuwe (rand)liggers toegepast, gemaakt en geleverd door de andere partner uit het consortium, Haitsma prefabbeton.

De omgekeerde T-balken waren voorzien van een in het werk gestorte druklaag (fig. 2). Om de liggers los van elkaar te halen, is deze druklaag deels door midden gezaagd met een zaagblad. Op plekken waar de druklaag te dik was, zijn overlappend kernen geboord. Na demontage zijn de liggers naar een opslagterrein in Apeldoorn gebracht, waar ze geschikt zijn gemaakt voor toekomstige gebruik. Hierbij is de druklaag van de liggers verwijderd. Er is een methode ontwikkeld met een lichtere hydraulische hamer, waardoor de aansluitwapening kon worden gehandhaafd.

Voor het nieuwe viaduct was het nodig de liggers in te korten tot circa 80% van hun originele lengte. In Groningen waren ze namelijk 19 m lang, voor het nieuwe viaduct moesten ze worden ingekort naar 14 m. Daarnaast is onderzocht en getest of het aanpassen van de kruisingshoek mogelijk was. De hoek bleek te kunnen worden verkleind met een lintzaag van 80° naar 60°, zonder dat er schade ontstond.

Het onderzoek van het consortium Liggers 2.0 toont aan dat bestaande liggers in veel gevallen goed kunnen worden hergebruikt. De sterkte en restlevensduur is voldoende en eventuele aanpassingen aan de liggers zijn zonder problemen te realiseren. Toepassing van de liggers uit Groningen in het viaduct Hoog Burel is een van de eerste stappen in de toepassing van grootschalig en hoogwaardig hergebruik van constructieve elementen.