Het nieuwe gebouw biedt voor de komende vijftien jaar voldoende ruimte voor opslag van verarmd uranium. Het opslaggebouw wordt gebouwd door Cordeel Nederland. Het is ontworpen door raadgevend ingenieursburo F. Koch en vormgegeven door William Verstraeten die ook het bestaande, nabijgelegen COVRA-gebouw ontwierp. Heel toepasselijk voor opslag van uranium krijgt de nieuwbouw dezelfde kleur blauw als de planeet Uranus. Daarmee springt het gebouw net zo in het oog als de oranjekleurige grote broer. De nieuwbouw wordt uitgevoerd als een enorme zonnewijzer, als verwijzing naar het feit dat de tijd radioactieve stoffen onschadelijk maakt. 
 

Het nieuwe pand verrijst naast de bestaande opslag. VOG2 (opslaggebouw 2 voor verarmd uranium) heeft een afmeting van circa 80 x 93 m. Voor de bouw werden 1.800 heipalen in de grond geslagen, waarop vervolgens de vloer werd gestort. Hierop wordt het opslaggebouw gerealiseerd. Het gebouw bestaat uit drie lange opslagstraten met daarvoor een, haaks op de straten gelegen, ontvangst- en sorteerhal. De binnenwanden van VOG2 krijgen elk een dikte van 400 mm; de buitenwand een totale dikte van 750 mm die gevormd wordt door een binnenwand van 400 mm, een 150 mm dikke isolatielaag en een buitenschil van 200 mm dik die wordt uitgevoerd in schoonwerk.
 

NOE-Bekistingtechniek heeft voor de buiten- en binnenwanden de bekistingoplossing bedacht. De 13,25 m hoge wanden worden in het werk gestort met behulp van een wandbekistingsysteem. Opmerkelijk detail zijn de in het werk meegestorte neuzen, die aan de bovenzijde van de bekisting en op een hoogte van 7,30 m zijn voorzien. De bovenste neuzen dienen ter ondersteuning van de prefab-dakliggers. De neuzen op een hoogte van 7,30 m zijn bedoeld als dragende elementen voor de kraanbaan waarmee het afval de opslagstraten in wordt getransporteerd.

De twee verschillende toegepaste panelen zijn ten behoeve van de oplegneuzen van de kraanbaan in een vooraf bedacht raster gezet. Het hoogte- en breedteraster van de panelen is doorlopend zodat deze naar wens staand en liggend te combineren zijn.

Om de steunneuzen in het werk mee te kunnen storten, is de bekisting ter hoogte van de neuzen verbreed met behulp van Combi 20-liggers. Binnen deze verbrede bekistingconstructie, vormen vuldozen het sluitstuk voor de bekistingvorm.

De wanden worden in totaal in 25 storts gerealiseerd, waarbij de bekistingpanelen steeds in één hijsbeweging worden geplaatst. Door het grote oppervlak en de daarmee samenhangende betondruk op de bekisting vergt iedere stort circa 8-9 uur.
 

De buitenschil van de nieuwbouw wordt gevormd door een 200 mm dikke wand die eveneens in het werk wordt gestort. Ook hiervoor wordt gebruik gemaakt van de paneelbekisting. De panelen zijn afgewerkt met betonplex waardoor de wanden kunnen worden opgeleverd als schoonwerk.

Het dak van de nieuwe COVRA-opslag wordt afgewerkt met betonnen liggers waarover een grasdak zal worden aangebracht. Volgens de planning moet het gebouw begin 2017 opgeleverd worden en het kan dan zeker 100 jaar mee gaan.

Bron: NOE-bekistingtechniek