"Nederlandse paalfunderingen zijn veilig; er zijn geen zichtbare schades door onvoldoende draagvermogen bekend. Niemand in de geotechniek en bouwpraktijk twijfelt aan hun draagvermogen. Iedereen vindt de huidige werkwijze veilig, ook de NEN-commissie. Anders had zij de normregels al in 2010 aangepast”, aldus drs.ir. Marcel Bielefeld, geotechnisch deskundige.

De veiligheid van funderingsconstructies wordt in Nederland grotendeels gebaseerd op grondig bodemonderzoek. In het buitenland gebeurt dit vaak door proefbelastingen. “Nederland vervult wereldwijd een vooraanstaande rol in sondeertechniek. Als wij die buitenlandse normen naar Nederland gaan vertalen, doen wij een stap achteruit”, aldus Bielefeld.

Ook ing. Rutger Dijkstra, adviseur bij Goudstikker-De Vries, vindt proefbelasten in Nederland onwerkbaar. “Wij hebben hier uiteenlopende grondsoorten en een bodemopbouw die erg varieert, zelfs over een afstand van enkele meters. Om het paaldraagvermogen te berekenen, hanteren we al ruim twintig jaar hetzelfde principe. Waarom is dit vanaf 2016 niet meer juist?”

De betreffende normcommissie is echter van mening dat het werkelijke paaldraagvermogen ongeveer 30% wordt overschat. Die conclusie baseert zij op proefbelastingen uit het CUR/Delft Cluster-onderzoek (CUR 2010). Nadere proefbelastingen in de periode tot 2016 zouden de juiste waarden moeten opleveren voor de draagkrachtfactoren (αs en αt factoren). Daarna kunnen leveranciers reductie van paalfactoren trachten te voorkomen, door met proefbelastingen aan te tonen welke paalfactoren voor hun specifieke systeem van toepassing zijn.

Volgens Bielefeld en Dijkstra zijn de beschikbare proefbelastingen afkomstig uit het buitenland en beperken ze zich tot geheide prefab betonnen heipalen en gesloten stalen buispalen. "Voldoende Nederlandse metingen op alle andere paalsystemen ontbreken. Daarnaast zijn er geen schadegevallen bekend als gevolg van paaldraagvermogen." Dat gemis zou zijn te verklaren door invloedsfactoren (zogenoemde ‘verborgen veiligheden’) in de paalsystemen die nu nog niet kunnen worden geïdentificeerd en gekwantificeerd. Zo zouden palen in de loop der tijd in draagkracht toenemen.

Het stoort de deskundigen dat CUR zelf niet in staat is de invloed van verborgen veiligheidsfactoren te duiden en de bewijslast naar de markt verlegt. Dijkstra: “Je moet juist de theorie naar de praktijk opschalen. Voer geen normwijzigingen door voordat de verborgen veiligheden zijn gekwantificeerd. Dat onderzoek is geen taak van marktpartijen.”

Ook dreigt de normcommissie volgens hen uitvoeringsaspecten over het hoofd te zien. Vooral de kwaliteit van uitvoeringsgevoelige funderingspalen moet nader worden aangetoond. Bielefeld en Dijkstra pleiten voor een generiek document met rekenregels voor alle paaltypen. “Het is onwenselijk dat Nederland een norm krijgt die leveranciersafhankelijk is”, vindt Bielefeld.

Volgens Bielefeld wordt er ongewenste verwarring veroorzaakt met de aangekondigde reductieverlaging. Bielefeld: “Zijn bestaande funderingen op 1 januari 2016 opeens niet meer veilig? Zijn latere funderingen veiliger? Ga klanten maar uitleggen dat er kostenverhogingen nodig zijn die niets toevoegen, zowel financieel als qua grondstoffenverbruik en belasting van het milieu. Niemand gaat nu nog investeren in een gebouw dat in 2016 volgens de norm niet meer veilig zal zijn. De bouw zit al in slecht weer en wordt hier niet mee geholpen.”

Begin 2015 publiceert Cement een artikel over dit onderwerp.

Bron: persbericht BieTec / Seneca Media